05 Μαρ 10 χρόνια χωρίς τον πολύκλαυστο Αρχιμανδρίτη Κυπριανό Γλαρουδη
του Αρχιμ. Μακαρίου Τσιμέρη, Προϊσταμένου του Ι.Ν. Αγίου Φωτίου του Μεγάλου
Κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας προς δόξαν του Κυρίου μας, γινόμαστε όλοι ένα, ζώντες, κεκοιμημένοι, ολάκερη η φύση, απολαμβάνοντας την παρουσία Του εν μέσω ημών.
Προσευχόμαστε για όλους τους αδελφούς μας αλλά κυρίως μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων που ζουν πλέον την αιωνιότητα!
Σαν σήμερα, 5 Μαρτίου, πριν 10 ολόκληρα χρόνια, ανεχώρησε για την ουράνια πολιτεία ο αοίδιμος αδελφός μας Αρχιμανδρίτης Κυπριανός Γλαρούδης. Ο σεμνός και ταπεινός λευίτης και Διάκονος του Κυρίου, που αγάπησε την Εκκλησία τόσο πολύ ενώ ακόμη περισσότερο αγάπησε τον συνάνθρωπο που υπηρέτησε με αυταπάρνηση και ιερό ζήλο.
Λείπει από την Αποστολική Μητρόπολη των Θεσσαλονικέων ο αδελφός μας Κυπριανός. Λείπει από τον Προσκυνηματικό Ιερό Ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου του οποίου προΐστατο. Λείπει από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου υπηρέτησε, ευόρκως και ευαρέστως, ως Συνοδικός Γραμματεύς.
Κυρίως όμως λείπει από τις καρδιές μας. Παρηγοριά μας η πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου μας και με η Θεία Ευχαριστία, στην οποία όλοι ενωνόμαστε!
Την περασμένη Κυριακή ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Φιλόθεος, ο οποίος συνυπηρέτησε με τον μακαριστό, τέλεσε το Ιερό του Μνημόσυνο και αναφέρθηκε διά θερμών λόγων στη σύντομη βιοτή του και στην αγαθή του διακονία.
«Συνεπής προς το καθήκον, ακέραιος στη ζωή του και άνθρωπος που αγάπησε αληθινά τον Χριστό και την Εκκλησία Του.
«Τελειωθείς εν όλίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς- αρεστή γαρ ην ή ψυχή αυτού…» λαμβάνοντας μεγάλη ευεργεσία από τον Θεό αφού αξιώθηκε να συμπαραδρεύει με τους Αγίους στη Βασιλεία του Θεού και στο Ουράνιο Θυσιαστήριο. Αυτό επόθησε και γι’ αυτό εργάστηκε στο διάβα της ζωή του».
Ο μακαριστός Αδελφός μας, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος (Χρυσοφάκη) και του μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά Ιωάννου (Τασσιά), είχε ως εφόδια της ιερατικής του διακονίας την ευρυμάθεια, την ταπεινότητα και την προσήλωσή του στους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας.
Διακρινόταν ακόμη για την απλότητα, την πίστη του, την εργατικότητά του. Ήταν κατ’ εξοχήν πνευματικός άνθρωπος, ευγενής, φιλότιμος, με ήρεμο και μειλίχιο χαρακτήρα.
Γι’ αυτό σήμερα το μυαλό οδηγεί τη γραφίδα μου να αναφερθώ στον μακαριστό Κυπριανό, Πατέρα, Φίλο και Αδελφό.
Αποτελεί ιερό χρέος και καθήκον καρδιακό, ανάβοντας και πάλι το ευλαβικό κερί της μνήμης του.
Ο Αναστάς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ας επιδαψιλεύει την μακαρία του ύπαρξη με την αφέσιμη χάρη και το έλεός Του, προσμετρώντας τους θυσιαστικούς κόπους της όλης Εκκλησιαστικής και της ιερατικής του πορείας.
Αιωνία αυτού η μνήμη!
