09 Ιούλ Μνήμη του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β’ (Χρυσοφάκη)
Του Αρχιμ. Μακαρίου Τσιμέρη, Κληρικού της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης
Η μνημόνευση των ονομάτων είναι βαθιά ριζωμένη στην παράδοση της Εκκλησίας μας και οι κεκοιμημένοι χαίρονται εν Κυρίω όταν τα ονόματά τους δεν λησμονούνται.
Σήμερα, 9 Ιουλίου 2024, (με το παλαιό ημερολόγιο ημέρα μνήμης του Οσίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη, του Δενδρίτου) ημέρα που παρέδωσε το πνεύμα του και ανεχώρησε για την ουράνια πολιτεία ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων ο Β’ (Χρυσοφάκης), ο από Σάμου και Ικαρίας, η σκέψη μας γυρίζει και πίσω και ευγνώμονες για την προσφορά και την αγάπη του μας οδηγεί να πάλι να τον φέρουμε στη θύμησή μας και να ανάψουμε το κερί της μνήμης.
‘Αλλωστε ο φλογερός και δυναμικός Ιεράρχης άφησε αναμβισβήτητα ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην Αποστολική Μητρόπολη των Θεσσαλονικέων, την οποία εποίμανε για 29 ολόκληρα έτη, έργο που συνέχισε ο Γέροντας Μητροπολίτης κ. Άνθιμος και παρέλαβε ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης κ. Φιλόθεος.
Οφειλετικώς καταθέτω μέσα από την γραφίδα μου, αλλά κυρίως μέσα από την καρδιά μου, την ευγνωμοσύνη μου στον μακαριστό Μητροπολίτη, από τα χέρια του οποίου αξιώθηκα να λάβω τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης και δέομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου προς τον Κύριο υπέρ μακαρίας ζωής και αιωνίου αναπαύσεώς του.
21 χρόνια μετά και θυμόμαστε με συγκίνηση τους αγώνες, τις αγωνιώδεις προσπάθειες, τις θυσίες του και όλα όσα προσέφερε δια Χριστόν, τον οποίο κήρυξε με θάρρος και παρρησία και Ελλάδα, ιδίως για τα δίκαια της ελληνικοτάτης Μακεδονίας μας!
Ανατρέχοντας στον βίο του μέχρι το τέλος της ζωής του στο ιερό κάθισμα της Παναγίας Αγίου Όρους που υπεραγαπούσε, κατανοούμε καλύτερα και σε βάθος το μεγαλείο της προσωπικότητας του. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης μας σε αυτό το μικρό Ησυχαστήριο έφυγε ήσυχα και γαλήνια, μέσα στην πνευματική αύρα του Αγιωνύμου Όρους.
Μαχητικός, δόκιμος θεολόγος, ανήσυχο πνεύμα, καλώντας τους πάντες σε πνευματική εγρήγορση, ο αείμνηστος Μητροπολίτης διακρίθηκε για το έργο και την προσφορά του, τόσο στην Ιερά Μητρόπολη Σάμου και Ικαρίας και ιδιαιτέρως στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, στην οποία ενθρονίστηκε τον Ιούλιο του 1974.
Το έργο που άφησε αποτελεί μία μεγάλη παρακαταθήκη και είναι εν πολλοίς γνωστό.
Υπήρξε φιλάγιος, ένθερμος κήρυκας του Ευαγγελίου, διακρίθηκε για το εκκλησιαστικό του ήθος, για την ευσυνειδησία του, για την γνήσια αγάπη του για την πατρίδα αλλά και για τους μεγάλους αγώνες του για την προάσπιση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων της Μακεδονίας.
Ο δυναμικός λόγος του σε συνδυασμό με την βροντερή χροιά της φωνής του, συγκλόνιζε και συνέρπαζε το ποίμνιό του, το οποίο, τον υπεραγαπούσε και τον εμπιστευόταν.
Πάντοτε μετά το πέρας πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, έψαλε τον Εθνικό Ύμνο, με όλο το σθένος της καρδιάς του, συγκλονίζοντας κυριολεκτικά όλες τις ψυχές των πιστών, προκαλώντας παράλληλα ρίγη συγκινήσεως και εθνικής υπερηφάνειας!
Μια μεγάλη προσωπικότητα που έγραψε τις δικές του σελίδες στη μεγάλη εκκλησιαστική ιστορία της Θεσσαλονίκης, γι’ αυτό και ο νυν Μητροπολίτης κ. Φιλόθεος, τιμώντας τη μνήμη του αναβιώνει Λειτουργικές Λατρευτικές Εκδηλώσεις που είχαν θεσπιστεί επί της ποιμαντορίας του Μακαριστού και ήδη έχει εξαγγείλει την επαναφορά του Συνεδρίου για την εορτή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά τον προσεχή Νοέμβριο.
21 έτη μετά την κοίμησή του και η μνήμη του δικαίως παραμένει αλησμόνητος!
Ας έχουμε την ευχή του.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ του Παναγιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Υπερτίμου και Εξάρχου πάσης Θετταλίας, ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου, ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.